Theoretisch - practische Grammatik der Slowenischen Sprache […]

Opis dokumentu

Theoretisch - practische Grammatik der Slowenischen Sprache… (Ġrätz,1843) - drugie, uzupełnione wydanie gramatyki języka słoweńskiego w opracowaniu słoweńskiego gramatyka i leksykografa Antona Johanna Murko (1809-1871). Publikację można podzielić na dwie główne części. Pierwsza zawiera teoretyczny opis podstaw gramatyki języka słoweńskiego. Druga zawiera m.in. zbiór praktycznych ćwiczeń umożliwiających m.in. usprawnienie umiejętności tłumaczenia tekstów z języka niemieckiego na słoweński i z języka słoweńskiego na niemiecki, zestaw użytecznych słów przydatnych w doskonaleniu języka mówionego oraz zbiór praktycznych dialogów. Połączenie objaśnień teoretycznych z praktycznymi ćwiczeniami czyni tę publikację autonomicznym podręcznikiem, który z powodzeniem może być stosowany do samodzielnego zgłębiania tajników języka słoweńskiego. Język słoweński podobnie jak serbsko-chorwacki to język indoeuropejski należący do zachodniej gałęzi grupy południowosłowiańskiej. Jak wszystkie języki słowiańskie, słoweński wyewoluował z języka prasłowiańskiego. Najwcześniejszym zachowanym zabytkiem literackim w języku słoweńskim są rękopisy z Fryzyngi, które według szacunków powstały między 972 a 1093 rokiem (najprawdopodobniej zostały jednak spisane przed rokiem 1000). Są to najstarsze zachowane manuskrypty w języku z grupy słowiańskiej. Język literacki wyłonił się w drugiej połowie XVI wieku dzięki działalności słoweńskich luteran w okresie reformacji. Od późnego średniowiecza aż do rozpadu Monarchii Austro-Węgierskiej w 1918 na terytorium dzisiejszej Słowenii językiem elit był niemiecki, słoweński zaś był używany w niższych warstwach społecznych. W tym czasie język niemiecki miał duży wpływ na słoweński, przez co we współczesnym języku potocznym zachowały się liczne germanizmy.