Nalas und Damajanti eine indische Dichtung aus dem Sanskrit übersetzt von Franz Bopp

Opis dokumentu

Nalas und Damajanti eine indische Dichtung aus dem Sanskrit übersetzt (Berlin, 1838) - niemieckojęzyczny przekład epizodu z III ksiegi indyjskiego eposu Mahabharata, należącego do głównych dzieł literatury indyjskiej w opracowaniu niemieckiego językoznawcy i badacza sanskrytu, uważanego za twórcę historyczno-porównawczego językoznawstwa indoeuropejskiego Franza Boppa (1791-1867). Mahabharata jest niezwykłym dziełem literackim. Ponad 100 000 wersetów czyni z niej jeden z największych eposów świata. Według współczesnych badaczy, Mahabharata powstała na przestrzeni kilku stuleci, między IV w. p.n.e. a IV w. n.e. i miała wielu autorów. Według samej Mahabharaty oraz zgodnie z tradycją, została spisana przez wielkiego wieszcza Wedawjasę około 5000 lat temu, bezpośrednio po wydarzeniach, które składają się na jej akcję. Epos ten uważany jest za jeden z dwóch fundamentalnych tekstów (obok Ramajany), na których opiera się kultura, tradycja i religia Indii, a jej poszczególne epizody wielokrotnie znajdowały swoje przedstawienie w rzeźbie, malarstwie, tańcu czy teatrze. Mahabharata zawiera w sobie wszystko to, co tak fascynuje ludzi zachodu w kulturze Indii: duchowość, mistycyzm, świat bogów , demonów i joginów, wierzenia, miłość, erotyka, opisy bitew etc. Nala i Damayanti (tytuł w sanskrycie: नलोपाख्यान Nalopākhyāna, czyli „Epizod Nali”) to jeden z najbardziej znanych i popularnych fragmentów Mahabharaty. Bohaterami epizodu są król Nala (नल Nala) i jego ukochana Damayanti (दमयन्ती Damayantī). Nala traci królestwo w grze w kości i po stracie dóbr musi udać się na wygnanie. Damayanti zostaje porzucona przez Nalę. Rozdzieleni małżonkowie odbywają długą wędrówkę i przeżywają wiele przygód. Ostatecznie dochodzi do szczęśliwego spotkania i powtórnego połączenia a Nala odzyskuje swoje królestwo.