Moses Mendelssohns kurze Abhandlung von der Unsterblichkeit der Seele aus dem Ebräischen übersetzt von H.J

Opis dokumentu

Moses Mendelssohns kurze Abhandlung von der Unsterblichkeit der Seele (Berlin, Szczecin, 1787) - niemieckojęzyczny przekład traktatu filozoficznego o nieśmiertelności duszy, przetłumaczony z języka hebrajskiego, którego autorem jest filozof żydowski i niemiecki, określany mianem „żydowskiego Sokratesa”, pisarz, tłumacz, krytyk literacki, pierwszy propagator zrównania praw Żydów z ludnością nieżydowską w krajach niemieckich Moses (Mojżesz) Mendelssohn (1729-1786). W rozprawie autor snuje rozważania nad istnieniem nieśmiertelnej duszy i jak zaznacza w krótkim wprowadzeniu chce jej istnienie utwierdzić niezbitym dowodem. Traktat podzielony został na trzy główne części. W pierwszej Mendelssohn odnosi się do hipotezy, że dusza nie jest ciałem lecz substancją duchową (dusza jest duchem), w drugiej odnosi się do założenia, że dusza nie rozkłada się przy obumarciu ciała swego, ani na wieki wieków, bowiem dusza zawsze trwa. W ostatniej części zakłada, że dusza pozostaje żywa i rozsądna nawet po śmierci swojego ciała, pamięta wszystko, co się wydarzyło, ponieważ wciąż mieszka w ciele, ciesząc się nieustannym, prawdziwym życiem.