Geschichte Italiens vom Jahre 1789 bis 1814 (Ronneburg, 1828) - pierwsza część niemieckojęzycznego przekładu „Storia d'Italia dal 1789 al 1814”, opisującej historię Włoch od 1789 do 1814 roku, opublikowanej po raz pierwszy w czterech tomach w 1824 roku. Autorem publikacji jest włoski historyk Carlo Giuseppe Guglielmo Botta (1766-1837), który był naocznym świadkiem wielu opisanych w niej wydarzeń. Opracowanie stanowi, według powszechnie panującej opinii, najważniejsze dzieło autora. Tekst w całości obejmuje okres od wybuchu rewolucji francuskiej, następnie koronacji Napoleona Bonapartego w 1804 roku i przekształcenia Republiki Francuskiej w Cesarstwo, utworzenia w 1805 roku Królestwa Włoch (w miejsce założonej w 1802 roku Republiki Włoskiej) do czasów Kongresu Wiedeńskiego, zwołanego w 1814 roku w celu rewizji zmian terytorialnych i ustrojowych spowodowanych wybuchem rewolucji francuskiej i wojnami napoleońskimi oraz wypracowania nowych zasad ładu kontynentalnego. Pomimo krytyki stronniczości i nadmiernego patriotyzmu, kierowanej pod adresem twórczości Botty przez mu współczesnych i kolejnych autorów, publikacja odniosła ogromny sukces redakcyjny i pozostała jednym z najbardziej rozpowszechnionych tekstów historycznych we Włoszech przez cały XIX wiek.